ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ/ ΑΡΧΑΙΑ Α', Β' & Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ/ ΘΕΩΡΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ

Κατηγορούμενο λέγεται το ουσιαστικό ή το επίθετο  που προσδίδει μια ιδιότητα στο υποκείμενο ή το αντικείμενο  δια μέσου του ρήματος. Ως κατηγορούμενο μπορεί μα τεθεί επίσης οποιοσδήποτε  ονοματικός τύπος, δηλαδή αντωνυμίες, αριθμητικά,  ουσιαστικοποιημένα επίθετα και μετοχές, απαρέμφατο,  = καθώς και δευτερεύουσες ονοματικές προτάσεις. π.χ. Ἡ πόλις φρούριον κατέστη. (ουσιαστικό) Τὸ λέγειν πράττειν ἐστίν. (απαρέμφατο) Σε αρκετές περιπτώσεις όμως, όταν το υποκείμενο  είναι μια αφηρημένη ή γενική έννοια, το κατηγορούμενο  βρίσκεται σε ουδέτερο γένος ενικού αριθμού, ανεξάρτητα  από το γένος του υποκειμένου. π.χ. Ἡ μὲν φύσις ἐστὶν ἄτακτον. (= Η φύση είναι κάτι το απείθαρχο) Το κατηγορούμενο συμφωνεί πάντα σε γένος,  αριθμό και πτώση με τον όρο στον οποίο αναφέρεται  δηλαδή με το υποκείμενο ή το αντικείμενο. Τα ρήματα τα οποία συντάσσονται με κατηγορούμενο στο  υποκείμενό τους λέγονται συνδετικά και είναι τα: α) το ρήμα εἰμί και τα συνώνυμά του:
γίγνομαι, καθίσταμαι (= γίνομαι), ὑπάρχω,
τυγχάνω (= τυχαίνει να είμαι), διατελώ (= είμαι συνεχώς),
ἔφυν (= γεννήθηκα), πέφυκα (= είμαι από τη φύση μου),
ἀποβαίνω (= φαίνομαι), ἐκβαίνω (= γίνομαι)
β) τα προχειριστικά ρήματα  που σημαίνουν εκλογή: αἱροῦμαι (= εκλέγω, εκλέγομαι),  χειροτονῶ (= εκλέγω με ανάταση του χεριού), χειροτονοῦμαι, λαγχάνω (= τυχαίνω), ἀποδείκνυμι (= διορίζω, καθιστώ),  ἀποδείκνυμαι γ) τα κλητικά ρήματα:
καλοῦμαι, λέγομαι, ὀνομάζομαι, προσαγορεύομαι