ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ για τη ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (Α') Λυκείου/ "Αγάπη",ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ (1896-1928) ΛΥΣΕΙΣ

Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.

Και με είδε μια αχτίδα

Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!
Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι
δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ’ είχε πέτρα κάνει ο πόνος.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

α1. Το ποίημα εντάσσεται κατά τη γνώμη σας, στην παραδοσιακή ή τη μοντέρνα ποίηση;

(5 μονάδες)

α2. Να βρείτε δυο μορφικά χαρακτηριστικά που να επαληθεύουν την προηγούμενη απάντησή σας.

(10 μονάδες)

α3. Πιστεύετε οτι ο τίτλος του ποιήματος συνδέεται με το περιεχόμενό του; Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας. 

(10 μονάδες)

β1. Στο ποίημα φαίνεται οτι το υποκείμενο αλλάζει σταδιακά όψη και διάθεση. Να βρείτε και να παρουσιάσετε με δικά σας λόγια δύο αντίθετες εικόνες που εκφράζουν παραστατικά αυτή την αλλαγή. 

(10 μονάδες)

β2. Να βρείτε στο ποίημα τρεις μεταφορές και δύο προσωποποιήσεις.

(5 μονάδες)

β3. Στο ποίημα κυριαρχούν οι "ποιητικές λέξεις" σε σχέση με το απλό καθημερινό λεξιλόγιο που είναι περιορισμένο. Να παραθέσετε πέντε παραδείγματα ποιητικού λόγου.

(10 μονάδες)

ΛΥΣΕΙΣ

α1. Το ποίημα εντάσσεται στην παραδοσιακή ποίηση. 

α2. Στο ποίημα εντοπίζουμε τόσο τον έμμετρο στίχο, όσο και το ποιητικό λεξιλόγιο, δυο μορφικά χαρακτηριστικά  της παραδοσιακής ποίησης.

α3. Ο τίτλος του ποιήματος συνδέεται με το περιεχόμενό του καθώς μας προϊδεάζει και μας δηλώνει τη βασική έννοια ολόκληρου του ποιήματος. 

β1. Στο στίχο "εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι" εντοπίζουμε την αρχική αρνητική διάθεση του ποιητή. Το ασφοδίλι, ένα λουλούδι που συμβόλιζε το πένθος κατα την αρχαιότητα, συνοψίζει και το ευρύτερο υπαρξιακό πένθος του ήρωα.  Αντιθέτως,  στο στίχο "δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος", το αρχικό πένθος αλλάζει, το αίσθημα του ποιητή αναπτερώνεται και η αρνητική διάθεση δίνει τη θέση της σε μια θετική θέαση της ζωής.

β2. Τρεις μεταφορές: "μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης", "ελύγισα σαν από τρυφερότη", "μ’ είχε πέτρα κάνει ο πόνος".

Δυο προσωποποιήσεις:  "Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της", "κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι"

β3. Το ποιητικό λεξιλόγιο του ποιήματος: "ιλαρό", "ασφοδίλι", "εγελάσαν", "ελύγισα", "τρυφερότη".

copyright λύσεων: Πηνελόπη Ζαρδούκα