Ἐπειδή τούς ἐν τῷδε τῷ τάφῳ κειµένους, ἄνδρας ἀγαθούς ἐν τῷ πολέµῳ γεγονότας, ἔδοξεν τῇ πόλει δηµοσίᾳ θάπτειν καί προσέταξεν ἐµοί τόν νοµιζόµενον λόγον εἰπεῖν ἐπ’ αὐτοῖς, ἐσκόπουν µέν εὐθύς ὅπως τοῦ προσήκοντος ἐπαίνου τεύξονται, ἐξετάζων δέ καί σκοπῶν ἀξίως εἰπεῖν τῶν τετελευτηκότων ἐν τι τῶν ἀδυνάτων ηὕρισκον ὄν. Οἵ γάρ τήν ὑπάρχουσαν πᾶσιν ἔµφυτον τοῦ ζῆν ὑπερεῖδον ἐπιθυµίαν καί τελευτῆσαι καλῶς µᾶλλον ἠβουλήθησαν ἤ ζῶντες τήν Ἑλλάδ’ ἰδεῖν ἀτυχοῦσαν, πῶς οὐκ ἀνυπέρβλητον παντί λόγῳ τήν αὑτῶν ἀρετήν καταλελοίπασιν;
(∆ηµοσθένης, Ἐπιτάφιος, 1-2)
1. Να µεταφραστεί στη νέα ελληνική γλώσσα το
παραπάνω απόσπασµα.
(Μονάδες 20)
2.
α) Να γραφούν οι τύποι που ζητούνται των παρακάτω ρηµάτων και ρηµατικών τύπων:
θάπτειν:
β’ ενικό πρόσωπο Οριστικής µέσου παρακειµένου.
ἐσκόπουν:
β’ ενικό πρόσωπο Προστακτικής ενεστώτα.
τεύξονται:
γ’ πληθυντικό πρόσωπο Προστακτικής αορίστου β’.
ἐξετάζων:
γ’ ενικό πρόσωπο Οριστικής µέλλοντα.
ὑπερεῖδον:
β’ ενικό πρόσωπο Προστακτικής αορίστου β’
ζῶντες:
β’ πληθυντικό πρόσωπο Οριστικής ενεστώτα
β)
Να γραφούν οι τύποι που ζητούνται για καθεµία από τις λέξεις:
ἄνδρας:
δοτική πληθυντικού
τί:
η ίδια πτώση στον αντίθετο αριθµό
ἀγαθούς:
να γραφούν οι υπόλοιποι βαθµοί του επιθέτου
µᾶλλον:
να γραφούν οι υπόλοιποι βαθµοί του επιρρήµατος
(Μονάδες
10)
3.
Να αναγνωριστούν συντακτικώς οι τύποι:
ἄνδρας,
θάπτειν, ἐµοί, ἐπαίνου, πᾶσιν, τοῦ ζῆν, ἰδεῖν, ἀτυχοῦσαν
(Μονάδες
10)
